کد مطلب:314320 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:191
عزاداری سقایی در نجف اشرف
از جمله شهرهایی كه عزاداری سقایی در آن رایج بوده، نجف اشرف است كه
[ صفحه 187]
دارای دو هیئت به نام های موكب السقایه و موكب سقایة ابوالقرب بوده و در محله ی البراق نجف كه بعد از احداث خیابان به نام شارع الامام زین العابدین علیه السلام نامیده شده، تكیه و مركزی داشتند به نام تكیه ی السقایه كه در سال های اخیر به مسجد تبدیل گردید و به نام مسجد السقایه مشهور شد. موكب السقایه در این تكیه، علاوه بر این كه در شب های وفیات ائمه ی معصومین علیهم السلام مجلس روضه خوانی منعقد می نمودند در دهه ی عاشورا نیز مجلس روضه خوانی مفصلی را به مدت ده شب اقامه می نمودند و هر شب تا شب تاسوعا در خاتمه ی مجلس برای عزاداری سنتی به طرف صحن امیرمؤمنان علیه السلام حركت می كردند، در حالی كه همه سیاه پوشیده و بسیاری از آنها مشك آبی بر دوش و جامی در دست داشتند و پرچم های عزا در جلو آنان در اهتزاز بود و یك دسته زنجیرزن هم آن ها را بدرقه می نمود و به این كیفیت وارد صحن مطهر مولا امیرالمؤمنین علیه السلام گردیده، در آن جا عزاداری را ختم می نمودند.
اما موكب سقایه ابوالقرب در ایام دهه عاشورا، عصرها در همان مسجد و مركز مجلس روضه خوانی مفصلی را به مدت ده روز منعقد نموده و از روز هفتم تا دهم محرم برای عزاداری سنتی حركت می كردند، در حالی كه سیاه پوشیده و بسیاری از آنها مشك آبی به دوش و جام آبی را در دست داشتند و سقاخانه سیاری نیز برای آب دادن به مردم تشنه در جلو آنان قرار داشت و در صحن مطهر مولا امیرالمؤمنین علیه السلام عزاداری را ختم می كردند.
این دسته جات و مراسم عزاداری تا حوالی سال 1390 ق باقی و رایج بود و سپس با ممانعت حكومت صدام و حزب بعث، منع و متروك گردید.
[ صفحه 187]
دارای دو هیئت به نام های موكب السقایه و موكب سقایة ابوالقرب بوده و در محله ی البراق نجف كه بعد از احداث خیابان به نام شارع الامام زین العابدین علیه السلام نامیده شده، تكیه و مركزی داشتند به نام تكیه ی السقایه كه در سال های اخیر به مسجد تبدیل گردید و به نام مسجد السقایه مشهور شد. موكب السقایه در این تكیه، علاوه بر این كه در شب های وفیات ائمه ی معصومین علیهم السلام مجلس روضه خوانی منعقد می نمودند در دهه ی عاشورا نیز مجلس روضه خوانی مفصلی را به مدت ده شب اقامه می نمودند و هر شب تا شب تاسوعا در خاتمه ی مجلس برای عزاداری سنتی به طرف صحن امیرمؤمنان علیه السلام حركت می كردند، در حالی كه همه سیاه پوشیده و بسیاری از آنها مشك آبی بر دوش و جامی در دست داشتند و پرچم های عزا در جلو آنان در اهتزاز بود و یك دسته زنجیرزن هم آن ها را بدرقه می نمود و به این كیفیت وارد صحن مطهر مولا امیرالمؤمنین علیه السلام گردیده، در آن جا عزاداری را ختم می نمودند.
اما موكب سقایه ابوالقرب در ایام دهه عاشورا، عصرها در همان مسجد و مركز مجلس روضه خوانی مفصلی را به مدت ده روز منعقد نموده و از روز هفتم تا دهم محرم برای عزاداری سنتی حركت می كردند، در حالی كه سیاه پوشیده و بسیاری از آنها مشك آبی به دوش و جام آبی را در دست داشتند و سقاخانه سیاری نیز برای آب دادن به مردم تشنه در جلو آنان قرار داشت و در صحن مطهر مولا امیرالمؤمنین علیه السلام عزاداری را ختم می كردند.
این دسته جات و مراسم عزاداری تا حوالی سال 1390 ق باقی و رایج بود و سپس با ممانعت حكومت صدام و حزب بعث، منع و متروك گردید.